Το παιδί μας είναι κακός μαθητής. Όλα το δείχνουν αυτό! Αδιαφορεί για το διάβασμα, παίρνει χαμηλούς βαθμούς στο σχολείο, οι δάσκαλοι μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου κι εμείς δίνουμε καθημερινά μια μικρή ή μεγαλύτερη μάχη (ιδαιτέρως εξουθενωτική) για να πάψει να είναι... κακός μαθητής. Τι σημαίνει όμως τελικά κακός μαθητής; Και πώς μπορούμε να βοηθήσουμε ένα παιδί να βελτιωθεί στο σχολείο;
Πρώτ΄απ΄όλα και μόνο η έκφραση "κακός μαθητής" είναι απαγορευτική. Για εμάς τους γονείς φυσικά. Που την μεταφέρουμε σα ταμπέλα και στα παιδιά, τα οποία χαρακτηρίζονται από αυτό για πολλά χρόνια με αποτέλεσμα να το παίρνουν απόφαση και να μην προσπαθούν. Άρα η έκφραση "κακός μαθητής" πρέπει να φύγει από το λεξιλόγιό μας. Ακόμη όμως κι αν εμείς ως γονείς το σκεφτόμαστε για το παιδί μας, καλό θα ήταν να αξιολογήσουμε και το εξής. Τι είναι αυτό που μας κάνει να λέμε έναν μαθητή "κακό" ή "καλό"; Οι επιδόσεις και οι βαθμοί του στο σχολείο, είναι η απάντηση. Σε ένα συγκεκριμένο όμως εκπαιδευτικό σύστημα, που ευνοεί την αποστήθιση και δεν καλλιεργεί δεκάδες άλλες συναισθηματικές και πρακτικές δεξιότητες του παιδιού. Άρα ένας μαθητής που δεν τα πάει και τέλεια στο σχολείο, δεν σημαίνει πως δεν θα τα πάει περίφημα στην υπόλοιπη ενήλικη ζωή του... Μάλλον το αντίθετο!
Για να δούμε όμως τι επηρεάζει τις επιδόσεις ενός παιδιού στο σχολείο;
- Υπάρχουν κάποια εξελικτικά στάδια που επηρεάζουν πολύ τη ζωή ενός μαθητή. Αυτά μπορεί να είναι η αλλαγή ενός σχολείου, η μετάβαση στην εφηβεία κλπ.
- Επίσης το κλίμα που επικρατεί στην οικογένεια. Είναι μια ήρεμη ατμόσφαιρα, ένα θετικό περιβάλλον που βοηθάει το παιδί να "ανθίσει";
- Οι αλλαγές στο οικογενειακό περιβάλλον. Ένα διαζύγιο, ένας θάνατος, μια απόλυση ενός γονιού επηρεάζουν ένα παιδί όπως είναι απολύτως φυσικό και τις σχολικές του επιδόσεις αντίστοιχα. Άρα εδώ, θα χρειαστεί χρόνος και υποστήριξη για να ξεπεραστεί μια τέτοια αλλαγή και να ομαλοποιηθεί η κατάσταση.
- Τι σχέση έχουν οι ίδιοι οι γονείς με το διάβασμα; Το παιδί, τους βλέπει να διαβάζουν (έστω και εφημερίδα) ή η βασική εικόνα των γονιών του είναι να βλέπουν τηλεόραση στον καναπέ;
- Πόσο αγχώδεις είναι οι γονείς με τις επιδόσεις του παιδιού; Το άγχος μεταφέρεται στο παιδί που λειτουργεί σα "σφουγγάρι" και του δημιουργείται ένα επιπλέον βάρος, που έχει να κάνει με το να ικανοποιήσει τον γονιό του.
- Τέλος ένα μεγάλο ποσοστό που αγγίζει το 8 % των μαθητών έχει μαθησιακές δυσκολίες. Αυτά τα παιδιά χρειάζονται επιπλέον, ειδική βοήθεια. Όταν μιλάμε για μαθησιακές δυσκολίες εννοούμε διαταραχή ελλειμματικής προσοχής, υπερκινητικότητα, δυσλεξία κλπ. και είναι απαραίτητο οι γονείς ν΄απευθυνθούν σε ειδικούς για την διάγνωση και την αντίμετώπιση αυτών.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ;
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΣΑΣ ΜΙΛΗΣΕΙ
Πώς μπορούμε εμείς, να βοηθήσουμε το παιδί μας;
Έχοντας βεβαιωθεί πως το παιδί δεν έχει οποιαδήποτε μαθησιακή δυσκολία αυτά που μπορούμε να κάνουμε είναι:
- Nα βρούμε νέους τρόπους επαφής κι επικοινωνίας με το παιδί μας. Να έρθουμε κοντά του, με όποιον τρόπο "καταλαβαίνει" την αγάπη και την υποστήριξή μας.
- Να ξεκαθαρίσουμε με κάθε τρόπο, πως η αγάπη μας γι αυτό δεν εξαρτάται από τις σχολικές του επιδόσεις.
- Να μην ξαναχαρακτηρίσουμε το παιδί "κακό μαθητή".
- Να αφήσουμε μακριά από το παιδί, τα όποια προβλήματα μπορεί ν΄αντιμετωπίζουμε στη δουλειά, στη σχέση μας κλπ. Να μην γίνεται το παιδί μας μάρτυρας καυγάδων κι έντασης.
- Να δημιουργήσουμε ένα ήρεμο και καλό κλίμα στο σπίτι μας.
- Να το επιβραβεύουμε για κάθε μα κάθε του προσπάθεια.Τόσο σχολική όσο και εξωσχολική.
- Να του πούμε και να το πείσουμε πως στόχος είναι να βελτιωθεί σε σχέση με τον εαυτό του κι όχι σε σχέση με κάποιον άλλο (συμμαθητή του κλπ)
- Να του μιλήσουμε για την αξία της γνώσης και όχι των βαθμών. Να καταλάβει πως με τη γνώση, θα νιώσει μια μέρα ελεύθερο.
- Να μην το πιέζουμε περισσότερο απ΄όσο αντέχει. Και να πάει αδιάβαστο μια μέρα σ΄ένα μάθημα, δεν έγινε και τίποτε. Απλώς θα πρέπει να το διαβάσει το Σαββατοκύριακο.Κι αυτό πρέπει να γίνει για να μάθει ν΄αναλαμβάνει τις ευθύνες του από τη μια πλευρά και να ξέρει πως διαβάζει για ν΄αποκτήσει γνώση, από την άλλη.
- Να μην μεταβιβάζουμε δικές μας προσδοκίες στο παιδί μας.
- Να μη νιώθουμε ενοχικά απέναντι στις επιδόσεις του παιδιού, μιλώντας με δασκάλους, φίλους και γνωστούς. Το παιδί είναι μια προσωπικότητα μόνο του. Δεν είμαστε εμείς!
- Και τέλος και πιο βασικό: Nα του τονώσουμε την αυτοεκτίμησή του. Να βρούμε τρόπους να πιστέψει στον εαυτό του, πως μπορεί να τα καταφέρει. Αυτό θέλει καθημερινή δουλειά με τα μαθήματα αλλά και με εξωσχολικές δραστηριότητες που μπορούν να τονώσουν την αυτοπεποίθησή του. Αν τα καταφέρνει καλά για παράδειγμα στο κολύμπι, μετά από σκληρή προπόνηση, θα καταλάβει πως το ίδιο μπορεί να κάνει και στο σχολείο.
Γιατί σύμφωνα με τους ειδικούς... δεν υπάρχουν κακοί μαθητές... Υπάρχουν μαθητές που δεν πιστεύουν στον εαυτό τους!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: ΠΩΣ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: FOOD STYLING ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΠΙΑΤΑ
Θέλετε κι άλλα άρθρα για το παιδί, τις σχέσεις, την οικογένεια, το σπίτι; Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook, γιατί κάθε μέρα, κάτι καινούργιο έχουμε για σας!
