Στιγμές Ελευθερίας

Μια παρέα μόλις κάθισε σε ένα παραθαλάσσιο ταβερνάκι. Με νωπή ακόμη την αλμύρα στο σώμα, τοποθετεί τσαντάκια και κλειδιά στο τραπέζι κι ο καθένας βγάζει το κινητό του. Ο πιο ψηλός της παρέας φωνάζει τον σερβιτόρο. "Μισό λεπτό", του λέει εκείνος κι απομακρύνεται, "Να φωνάξω τον συνάδελφο να παραγγείλετε". "Όχιιιιι", τον σταματά ο ψηλός, "το wifi του μαγαζιού θέλω". Ο σερβιτόρος[...]

Το καλοκαίρι μ΄αρέσει να πηγαίνω για λίγες μέρες σε πολλά μέρη, να χαλαρώνω, να τ΄ανακαλύπτω, να μοιράζομαι στιγμές με την οικογένειά μου. Ο Πόρος, σας είχα πει, ήταν στο πρόγραμμα! Το ονειρευόμουν από κάτι βροχερά πρωινά του χειμώνα κι έπαιρνα δύναμη. Γιατί, όπως και να το κάνεις, το καλοκαίρι στην Ελλάδα, στη θάλασσα, κάτω από τον ήλιο, είναι... αλλιώς. Εδώ τώρα μέσα από[...]

Το να είσαι παιδί είναι χίλιες φορές πιο δύσκολο από το να είσαι... μεγάλος. Σας το λέω εγώ που είμαι παιδί. Έχω τόσες υποχρεώσεις που δεν τις ξέρω κιόλας και κάθε μέρα τις ανακαλύπτω. Όπως ανακαλύπτω τον κόσμο, τις σχέσεις, τους ανθρώπους, αυτά που νιώθω, το σώμα μου, τον εαυτό μου. Και μπορεί να λένε οι μεγάλοι πως τα παιδιά δεν έχουν προβλήματα, επειδή δεν έχουν να[...]

Υπάρχει κάτι πιο χαλαρωτικό από ένα σπιτικό ραντεβού με φίλες για πρωινό καφέ, με κουλουράκια για να πούμε τα νέα μας ; Ειδικά μάλιστα, αν συνδυάζεται με κουβέντες για ρούχα και παπούτσια, σίγουρα όχι! Ε, εμείς μαζευτήκαμε τρεις φίλες η Δήμητρα, η Ανδριανή κι εγώ, κι όχι μόνο μιλήσαμε, αλλά δοκιμάσαμε κιόλας ρούχα και παπούτσια. Θα σας πω, πώς έγινε αυτό...Η Δήμητρα[...]